troska

troska I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. troskasce {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uczucie zaniepokojenia, lęku spowodowane trudną sytuacją lub przewidywaniem wystąpienia takiej sytuacji; niepokój, obawa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciągła, ciężka, szczególna, uporczywa troska. Patrzeć, robić coś z troską w oczach. Wolny od trosk. Coś napawa kogoś troską. Odpędzać troski. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kłopot, zmartwienie, utrapienie, strapienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Główna troska. Codzienne, drobne troski. Dręczony, przygnieciony troskami. Przyczyniać komuś wiele trosk. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}troska II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. troskasce, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'zabieganie o coś, o kogoś, zainteresowanie kimś, czymś, dbałość o kogoś, coś; życzliwość, pieczołowitość, oddanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szczególna, serdeczna troska. Troska o młodzież, o rodzinę. Dziecko wymaga stałej troski. Otoczyć kogoś troską.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}topić – utopić troski [i syn.] {{/stl_10}}{{stl_8}}{w czymś} {{/stl_8}}